BİR DAMLA GÖZYAŞI BİR ALTIN EDER

Kamera; Güven Kaz (İda) Dağları

 Şimdi ben İda dağının Zeus'un oturduğu tepeye

oturuversem; gün doğmadan kalkan ışık yüzlü,

utangaç bakışlı ninemin pişiridiği tazecik ekmeğe

tuz -biber serpsem ne iyi olurdu. Yanına

bir soğan çıkarıp sadece soğan kırmak için

yumruğmu sıkıp soğanı mutlu edeceği için

bir yumrukta gevşetsem ve de köpürmüş

ayranımı içerken dudaklarımdan aşağılara

süzsem; fena mı olur ah dostlar.:))

Kamera; Güven ALTINOLUK

Falcı Çingene kadın ne güzel de gülüyor ve ne güzel

de sarılıyor.Biz asil, biz soylu, biz üstün bilgi ile

donatılmış bol parfümlü canlılar; acaba bu güzel,

renkli kadın gibi gülüp sarıla biliyor muyuz?

BİR DAMLA YAŞ BİR ALTIN EDER

Kanada’nın Vancouver kentinde devam edilen Kış Olimpiyatları nefes kesen gösterileri de izlememize neden oluyor. Yıllarca hazırlanan sporcuların yüksek beden gayretleri, spor düşkünlükleri, uluslarına kazandıracakları madalya inanmışlığı ile birleşince gösterilerin de tadına doyulmuyor.

İster Kış Olimpiyatları, ister uluslar arası başka müsabakalar olsun; ülkelerin spora, sporcuya verdiği önemi bir şekilde görmüş olursunuz. Silaha, bilime, sanata, entrikaya yatırım yapan ülkelerin spora da nasıl bir yatırım yaptıklarının iç çekişini İMRENEREK izliyorum.

Kendi ülkemi, güzel soylu uygarlıkların toprak altında kaldığı ülkemi düşündüm. Spora, sporcuya yaptığı başarıyı, madalya sıralamalarında boşu boşuna aradım. Bin dereden getirdiğimiz suları, birkaç yerde harcayıp da, başı-sonu belli olmayan nutuklar arasında, yetenekli gençlerimizi nasıl harcadığımızı, nasıl tükettiğimizi düşündüm…

Cancouver’de yapılan Kış Olimpiyatlarındaki başarı çizelgesini incelediğimde şimdilik 14 madalya ile ABD, ikinci sırada Almanya, Fransa, Kanada sıralamasıyla devam ediyor. Sıralamada, müthiş gösteri yapan sporcular arasında boşu boşuna Türk sporcuları aradım. Karlı güzel tepelerin, yeşil çam ağaçlarıyla süslendiği sporcuların cenneti olduğu o yerde; şimdi karmaşadan arınmış, ilime-bilime, spora önem vermiş ülkemin sporcularını da görmek isterdim.

Nedendir bilmem ama bayan sporcuların başarısı, son nefes ipi göğüslemesi beni daha bir mutlu ediyor. Belki de ülkem insanının kadına verdiği çelişkili üstünlükleri, karmaşık değerleri tam tatminkâr bulmadığımdan, kadının o soylu yaratıkların sporda başarılı olması beni daha bir mutlu olmamı sağlıyor. Sanki o heyecan içinde derin derin soluyan ben oluyor, madalyayı boynuma asıp; ülkemin ezik, buruk, küskün insanlarını sevindireni oluyorum…

Kanada’nın Vancouver kendinde devam eden Kış Olimpiyatlarının başında Bayanlar Kayakla yürüyüş yarışında birinci olan Alman sporcunun madalyaya ulaşan büyük gayretini 30 dakika izledim. Neredeyse insanüstü bir mücadele oldu. Kayaklı yürüyüş oldukça zor çeşitli etapları olan ve aynı zamanda silahlı atışlar yapılan bir spor dalı. Bu yarışta iyi hazırlanmamış, kas gücü beyin gücüyle birleşmemiş bir sporcu zor başarılı olur.

10 bin metrelik kayaklı yürüyüşte altın madalyaya ulaşan Alman bayan sporcu Magdalena Neuner’in sevincini, duygularını görmenizi isterdim. Ele ele o mücadelenin, ulusuna akan sevinci, onu desteklemeye gelen Alman izleyicilerin bayraklarını sallayışları; sporun centilmen ruhu ile ulusal ruhlarının birleşmiş alkışlarını yapıyorlardı.

Sıcak koltuğuma neredeyse kendimden geçmiş bir halde, aynı duyguları Türk bir sporcu için bende yaşamayı o kadar çok isterdim! O beyazlığın, yemyeşil çamların sporcular ile tam bir eğlence, gösteri mücadelesine döndüğü yerde, iliklerime kadar donsam da, sporcuların kalp atışlarını, soluklarının soluğuma değmesini gönülden isterim.

Yüksek disiplinin çalışmaya dönük aşklarının en büyük göstergesi olan Alman ulusu, bilime-ilime, sanata, felsefeye, kimyaya verdiği önem gibi; spora, sporcuya da büyük önem veriyorlar.

Magdalena’nın 10 bin metrelik mücadelesi 30 dakika sürdü ama 30 dakikada bedeni kim bilir kaç kez soluk aldı-veridi. Bedenini saran kıyafetine kim bilir kaç litre ter akıttı. Çünkü verilen mücadele gerçekten de çalışmanın, inanmışlığın, marifetin, inatçılığın sanat haline dönüşmesiydi.

Magdalena daha 23 yaşında oldukça genç. Kim bilir daha kaç madalya kazandıracak, ulusal duyguları bayraklarda, kalplerde, Alman çığlıklarında birleştirecektir.

Daha yarışların ilk günleriyken Alman sporcunun 10 bin metrelik kayaklı yürüyüşündeki altın madalyaya uzanan anı, görkemli sevinci benim bedenimi de değiştirdi. Magdalena altın madalyaya uzanırken, bende çok uzun süredir sakladığım, dışa vermekten çekindiğim bir damla gözyaşını koyuverdim.

Benden süzülen bir dama gözyaşı, Magdalene’nın altınına bir hediye, bir alkış, bir övgüydü. Belki de Magdalene’ya sunulan ve çok zor çıkan bir damla gözyaşım; aynı zamanda gençlik cenneti ülkemin, Kış Olimpiyatlarında başarı çizelgesinde görülmeyişinin ayrı bir hüznünün de gözyaşsısıydı!

Gençlik ve Spor Müdürlüklerimiz kendi içlerinde özerk olmadıkları sürece, kendi bağımsızlıklarını yüceltecek ekonomilere muhtaç kaldıkları sürece siyasetin laçka olmuş kuru gürültüleri daha çok gözyaşı döktürecek bana.

İnanıyorum ki bir damla sevinç gözyaşı, bin alkışa, bin küfre bedeldir…

Çok yakın bir zaman önce tanıştığım bir tıp doktoru ile kısa bir konuşma yapmıştım. Doktorumuz İstanbul’da yaşıyor. Genç ve güler yüzlü bir insan. Ona sordum; “ İstanbul’da gençlik ne halde?” dedim. O da bir damla gözyaşı dökmedi ama bir “ah” ederek; “ İstanbul’da gençliğin büyük kısmı çamura batmış durumda. Hap, eroin, kokain kullananların haddi, hesabı yok!” dedi.

Gel de sporun, sanatın önemini irdeleme! Gel de bizi oyalayan, içi boş politikacıların kokuşmuş, çürümüş düşüncelerinin hiçbir işe yaramadığını haykırma. Siyasetin eli, dine, ilime, sanata, bilime, spora değerse; o güzel dalların, kurumların temiz kalmasını düşünmeye hayal olarak algılarım.

İlk beş günde Kanada Kış Olimpiyatlarında 14 madalya ile ABD birinci sırada. 10 madalya ile Almanya ikinci sırada. Almanya adına 10 madalyayı alan sporcuların 7’si bayan. Şimdi gel de, ayrımcılık yapan, saçı uzun, aklı kısa, dayanıklılığına inanmadığımız kadınlarımızın neler yapabileceklerini sorgulama…

Güven