EKSİK BİR ŞEYLER VAR

Kamera; Güven -   Çeşme

İnsan, bir şehirde en iyi veya en mütavazı yerde

kalabilir. İnsan, en iyi veya en nütavazı besinleri

yiyebilir. Ama insan; o şehrin arka sokaklarını,

tepelerini, yalnızlığını fark edememiş,tepelerde

yaban keçisi gibi dolaşamamışsa; eksik

bir şeyler kalacaktır kendinde :))

EKSİK BİR ŞEYLER VAR

Yakın bir tanıdığım çok kısa zaman önce zengin oldu. Milyonlarca insanın uğruna öldüğü, taklalar attığı, yalanlar söyleyip kurnazlıklar yaptığı paraya sahip oldu. Her gün fakirleşen, fakirliğe “hak getire” diyen milyonlarca canlı…

Fakirliği onurlu bir seçim hakkı görüp, maddiyatın yüksek tepelerine çıkmayanları da alkışlıyorum. Zenginliği bir erdem sayıp yükseklerde gezinenleri de selamlıyorum. Alkışlıyorum alkışlamasına, selamlıyorum selamlamasına ama “Eksik bir şeyler var!”

Ülkemiz insanı daha eğitimli, daha okur-yazar oldu. Kitapların, gazetelerin, tiyatro biletlerinin satışında eksik bir şeyler var… Reklâmı bol, tanıtımı bol kitap ve filmler ilgi görürken, hayatın harika gerçeğine, folkloruna gönül açmış eserler ve sanatçılar küstürülmüş bir şekilde görmemezlikten gelinir. Eksik bir şeyler var!

İzmir’de yeni kurulacak üniversitenin ismi kıyametin tartışmalarını hatırlatır. CHP’li Milletvekilleri Atamızın annesinin ismi ZÜBEYDE HANIM olsun diye önerge vermişler. AKP’li vekiller de bu önergeyi kabul etmemişler. Sanırım kendilerince çok haklı sebepleri vardır! Bu değerli zatlar; cumhuriyetin kurucularına, küllerinden doğuşuna katkı sağlamış insanlara bir türlü gereken saygıyı-sevgiyi duyamadılar; “ Eksik bir şeyler var.”

Yedi birincisinin olduğu LYS sınav sonuçlarına göre 10 bin kişi de sıfır çekmiş. 784 bin aday da 180 puanı aşarak üniversiteli olmaya hak kazanmış. Eğitim, yaz-boz tahtası haline geldiği sürece; eğitim, taptaze ideolojiler koktuğu sürece; her ilçeye bir üniversite de açsak; isimlerini en sevdiğimiz insanlar ile onurlandırsak; denge bir türlü çoğula yayılamayacaktır. Zoraki yükselişin desteğini alan çocuklar, ezberin kamçı ve korkusunu yiyen gençler; yarınların harika güvencesi olamayacaklardır; “Eksik bir şeyler var.”

Çocuklarımızı aynı vatanımızı sevdiğimiz gibi sevdik. Onların kulu-kölesi oluruz. Onlara canımızı veririz. Çocuklarımız daha doğar doğmaz; kulluğu, köleliği öğrenir ve öğretilirse; canların çok kolay gidebileceğine inanırsa; eğitimin o harika sörflerini yaşama doğru yapabilirler mi? Eğitim ve öğretimin insana açılan kapısı sadece dolarlar, muhteşem zenginlikler olarak algılanırsa; bitmeyen işkence taptaze bedenlere yaşarken de acılar vermez mi? Verir elbet verir. Çünkü ; “eksik bir şeyler var.”

Her gün, hemen hemen her yerde, birkaç kişi bir araya gelip “ne olacak bu ülkenin hali” derler! Derler demesine ama az ötede bir vatandaş ; “ne oluyor” kuyusuna düşse, bir başka vatandaş; “ ne oluyor” bataklığında çığlık atsa, bir orman yeni tutuşmaya başlasa, ağır ağır bir dağ kaysa, yaşlı bir çınar kesilse; uykuya yatmış uykunun bile onurlu tadına varmamış pişkinler yine de bir çözüm bulamaz. Ne oluyor diye diye, ülkenin içine edilir, ülkenin soylu halkı birbiriyle yabancılaşır da hâla “NE OLACAK” derler. Bu ne olacak deyişleri güzel dünyada bir arpa boyu yol almaz çünkü “Eksik bir şeyler var.” …

Büyük kalabalık bir türlü büyük felsefelere, büyük düşünürlere, düşüncelere yakın saymaz kendini. Öteki, beriki derken, nerede duracağını, nasıl bir hayatın kendi ellerinde olduğunu algılayamadan hayatın büyük kalabalığı içinde yapayalnız yaşar ve ölürler. Büyük ve çılgın kalabalıkların ne zengini, ne de fakiri onurlu bir yaşam sürerler. Zengin malını saklamak ile meşgulken, aç ve fakirler; zenginin malı züğürdün çenesini yorar misali; hem çeneleri, hem bedenleri, hem de ruhları çalışmamışlığın yorgunluğu içinde ölürler.

Zenginlik üç kuşağa yayılıp sürmedikçe, alın teri, disiplin ve bilgi ile yoğrulmadıkça; fakirliğe, kargaşalara gebedir. Fakirlik, bilgiye, öğretilere, çalışmalara, doğruluğa, gerçeğe uzanmadıkça; karnı şiş tokluğu hayal edip ; “aç tavuk kendini buğday ambarında görür.” türkülerini sayıklayacaklardır.

Birileri çıkıp büyük kalabalığa artık oyunun bittiğini, gerçek hayatın başladığını; gerçek hayatın içinde çalışmanın da, dinlenmenin de, sanatın da, sporun da, kitapların da olması gerektiğini anlatmadıkça; “ Eksik bir şeyler “ kalacak…

Bir ses, bir soluk ve binlerce sesi, soluğu duyar gibiyim; “ Koyun can derdinde, kasap et derdinde.” Be adam! Diye sesleniyorlar. Elbette seslenecekler; öyleyse; EKSİK BİR ŞEYLER VAR…

Güven