BEN
CEPHEYE GİDİYORUM
Mustafa Kemal’i;
Kurtuluş Savaşını ne kadar anlatsak, yeterli olmayacak. Unutkan oluşumuzun, göç
ve göçmenlik kadermiş gibi kabul edişimizin son bulma, durma anı…
Cepheye gideceği
gece biraz alkolü arkadaşlarının yanına gelir; “Vakit geç oldu. Oturmayacağım,
gideceğim.” Der. Ama nereye? Elbet cepheye… Arkadaşları, yatacağını sanırlar.
Ona en yakın arkadaşı Kılıç Ali’yi, İhsan’ı ve Recep’i baş başa getirir ve
ellerini onların omuzlarına atar; “ Ben
cepheye gidiyorum. Düşmana taarruz edeceğim!” der.
Dehaların hesabına
kitabına kimsenin aklı ermez. Milletimizin tarihini, diğer milletlerle olan
ilişkileri yeterince merak etmediğimiz için; yükselen, düşen, çöken, yok olan
uygarlıkların kaderlerinin ne olduğunu da pek bilmeyiz. Siyah ile beyaz
arasında; kötü ile iyi arasında kaybolmuş bir milletin fertleri olduk.
25 Ağustos gecesi
böyle söyleyen Mustafa Kemal’i arkadaşları bile kuşkuyla bakmıştı. Oysa o daha
bir yıl önce şu lafı tarihe devretmişti; “ Memleketimizi çiğnemek için
topraklarımızı işgal eden Yunan ordusunu harem-i ismetimizde boğacağım!”
Bu laf; laf ola beri
gele söylenmemişti. Çok ciddi askeri, psikolojik hesaplar yapılmıştı.
“Ben cepheye gideceğim. Düşmana taarruz edeceğim.” Diyen
başkumandan dediği gibi o gece cepheye yol alır.
Sabah karşı
Kocatepe’de kurulmuş olan çadırındadır. 26 Ağustos sabahı saat 05.30’da
ordusuna taarruz emrini verir.
26 Ağustos günü,
herkes telaş içindedir. Ankara, merak, korku ve bir sürü karışık düşünceler
içinde bekleşen bir sürü fikir insanı, değişecek tarihin haberini kuşku içinde
bekliyordular.
28 Ağustos
1922-İnanılır kaynaklar haber verir; Topçu ateşiyle başlayan taarruz başarıya
doğru gidiyormuş.
30 Ağustos 1922-Düşmanın
birinci tümeni Dumlupınara sokulmadı. Engellendi. Küthaya yönünden güneye giden
yollarda kesilir. Düşman, Muratdağı’nın kuzeyinde ki Kızıltaş Deresi içinde
kalmaya mahkûm edilmiştir. Ve düşman derenin içinde kuşatılmıştır.
31 Ağustos
1922-Bütün ülke neşe ve heyecan içindedir. Kuşatılan düşman kuvvetleri,
başlarında Başkumandanları General Trikopis olduğu halde sıkışmıştır. Teslim
olacak birlik aramaktadırlar. Rastladıkları bir istihkâm subayımıza teslim olurlar.
Ülkede şenlik başlamıştır.
Birinci Dünya
Savaşında Kut-ül Amare Muharebesi’nde esir edilen İngiliz Generali Townshend,12
Haziran 1922’de Adana’ya gelmişti. Oradan İstanbul’a geçerken Konya’ya uğramış;
Batı cephesi karargâhından dönen Mustafa Kemal’le buluşmuştur.
Askeri, kültürel,sosyal;
hemen hemen her konuda konuşurlar. Townshend, ayrılırken; Mustafa Kemal’e son
sözlerini söyler; “ Ben sizi Napolyon’a benzetiyorum. Hayır! Tam değil… Belki
kesin kararlarınız,strateji dehanızla onunla rahatça mukayese edilebilirsiniz.
Ama sizde öyle başkalıklar var ki, şu anda kararımı verdim; Her büyükten bir
parça almış bir büyüksünüz!”
Hiçbir başarıyı
şahsının hesabına yazmayan Mustafa Kemal bu başarıyı yine milletine yansıtır:
“ Bu eser Türk milletinin hürriyet ve
istiklal fikrinin ölmez abidesidir. Bu eseri meydana getiren milletin bir
evladı olarak, bu ordunun Başkumandanı olduğumdan ilelebet mesut ve bahtiyarım.
“
Güven Serin
10 yorum:
Ne mutlu bize ki üzerinde taşıdığı sayısız erdem ve üstün yeteneğe rağmen zerre kadar kibir barındırmayan, tüm dünyanın hayran olduğu büyük bir önderimiz var. Kurtuluş Savaşımızın mimarı ve Büyük Taarruz Zaferi'nin Başkomutanı Büyük Önderimiz Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını sevgi, saygı, minnet ve rahmetle anıyorum.
Bu değerli yazı için teşekkürlerimi sunuyorum. Kaleminize sağlık Güven Bey..
Her daim önlerinde eğilmeyi hak etmiş,derin saygının yanında sevgi bütünlüğüne ulaşmış değerli insanlar;Teşekkürler Zeugma,ne garip bir durum,bugünün saltanatı dünün o Kurtuluş Savaşının eseri,ama saltanat peşinde koşmanın safdil telaşı içindekiler tarihe sanata hor baktıkları gibi baklaya devam ettikçe,ne hazin,en yakınında ki kendi iç savaşını bile anlamayacaktır...
Bu güzel vatana gözünü kırpmadan canını veren tüm atalarımıza saygı, sevgi ve minnetle.
Güven bey öyle güzel anlatmışsınız ki bir kere daha Türklüğümle, vatanımla gurur duyuyor, ATATÜRK gibi dünyanın önünde eğildiği bir lidere sahip olmaktan dolayı Yüce Allah'ıma şükrediyorum. Bu vesileyle ülkemizin büyük 30 Ağustos Zafer Bayramını kutluyor; başta Başkomutanımız Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK olmak üzere bizlerin bugüne ulaşmasını sağlayan tüm şehitlerimize saygı ve sevgi ile minnettarlığımı sunuyorum. Mekanları CENNET olsun...
Saygılarımla
Teşekkür ederim Beyda;derin saygı ve sevgilerimle;emeği geçmiş,insan vücudunda erdemli vicdan taşımış bütün kahraman insanlara;ülkemin her köşesinde yaşayan şanlı analara,evlatlara...
Teşekkür ve saygılarımla Şairane,ne kadar kolay bulmuş,yaşamış ve hor gören hale gelmişiz...Tüketmenin çılgınlığı her yerde kendini gösteriyor;oysa tarih,daha izleri silinmeyen,yaraları kapanmayan yok oluşun kenarından dönen ülkenin,insanların,milletimizin hikayeleriyle dopdolu...Sağ olasın...
Geçmişte bizim için savaşanları görünce, kendimden utanıyorum.Keşke bende bu ülkeye yararlı birşeyler yapabilsem diye.
Sanırım en yararlı şeylerden birisi,insanın kendisine yapacağı yatırımdır.Ruh ve beden sağlığı yerinde olan bireyin,altyapısı düzgünse,yaratıcılık ve fayda yaşadığı her yerde bir güneş gibi etrafına ışık vermeye başlıyor;tıpkı güneşin mesafesi gibi yaşamı;yakmadan yok etmeden var ediyor...Teşekkürler..
ne adam de mi yaaa :)
Sınırların ötesinde bir adam;Teşekkürler Deep:))
Yorum Gönder