TEKİRDAĞ’DAN
PAŞAKÖY’E, YENİ KARPUZLU’YA YOL GİDER
( Yeni Karpuzlu Gecesi: Eğlence, Misafirperverlik, Neşe İçindeydi )
Kitaplarda yazar mı bilmem ama yolun yolcusu olmuş, kendisiyle barışmak için kavgaya başlamış olanların doğdukları yerlere adanmış sağlam kökleri vardır. Geride hiçbir zaman, eskiye terk etmedikleri anıların, akrabalıkların ve dostlukların, arkadaşlıkların, önemi büyüktür ve değerlidir.
İnsanın sosyolojisini, toplum içerisindeki değer ve önemini çok büyük binaya benzetirsek, büyük binanın da sağlam olmasını isteriz. İnsanın sağlamlığı da sadece kendine verdiği önemden değil, içinde bulunduğu toplumun hüzün ve eğlencelerinden de haberdar olması, onlarla bütünleşmesidir diye düşünüyorum.
Bu konuda oldukça eksiklerim olduğunu biliyorum. Çoğu tanıdığımın, akrabamın neşeli ve hüzünlü günlerinde yakınlarında olamamanın o sağlam ve sıkı bedelini de anlıyor ve hissediyorum.
Çocukluk arkadaşımla yola çıktık: Yeni Karpuzlu’da gece yapılacak kır düğünü, bir insanlık neşesi olan yere gitmek adına… Önce anneme uğradık. Her annenin sevinci onunda yüzünde, gözlerinde; kadim annelerin ki kadar temiz ve değerli… Annemin bahçesinde Şerif Bilir ile kahve yudumlamak, zamanın ve mekânın dışında gibiydi. Her aradığımda gördüğüm, görebileceğim istikrarlı bir arkadaş, dost ve insan…
Ali Amcam ile Melahat Yengem ( Sütannem ) için olduğu kadar, kızları Zekiye ve Ümit için de bir o kadar değerli, anlamlı gecenin Yeni Karpuzlu düğün alanına geldiğimde, özlediğim tanıdıklarla, akrabalarla görüşme şansım oldu.
Ümit ve Zekiye, kızları Tuğba’nın mutlu gecesine çok iyi hazırlandıkları gibi bu mutluluğu gelen herkese çok iyi tattırmak, hissettirmek ve paylaşmak için oradaydı ve hazırdılar.
Tanıdık yüzleri, gönülleri ve gülümsemeleri görmek çok güzel… Ali Amcam, Sütannem, Yusuf ve sevili eşi, Yılmaz ve sevgili eşi, Selçuk ve sevgili eşi, kızı ilk selamlaştığım, sarıldığım akrabalarım oldu. İsmail Amca, Süleyman Amcamın kızı Birsen, Oktay ve sevgili eşleriyle ayaküstü konuşmak, bağları bu topraklarda olan ve yazı sanatıyla yatıp kalkan birisi için tarihsel bir an olmaktan başka bir şey değildi…
Çocukluk arkadaşım Zekeriya, İrfan ve Ender ve daha bir sürü insan; Balkanların hemen kıyıcığında gün, milyar yıldır dönüşüp geceye doğru battığı gibi yine güneş doğudan doğup, batı diyarından; bizim ovalarımızın üzerinden batıyordu.
Düğün törenleri, milli bayramlarımız, dini bayramlar ve ölüm törenleri; her yolculuğa çıkmış yazı insanının aradığı tek şeyi; SAMİMİYET…
Ümit ile Zekiye Sezer’in evlatlarının mutlu gecesi ve geleceklerinin olduğu Seçkin Atlı kır düğün alanında işte tam da bu içtenlik vardı…
Görünen o ki, nitelikli olan, emek harcanan ve içinde gönül bağları olan her türlü eğlence, tören çok değerli izler bırakıyor. Tuğba ile Atahan’ın mutluluğu, aile olmak için anlaşıp karar vermeleri, milletimizin geleceği, toplumumuzun devamı için ne kadar alkışlansa azdır…
Çok uzun zamandır böyle gün batımı izlememiştim. Birazdan insanların dolacağı kır düğün alanı, müzisyenlerin hazırlanma telaşları, gelen misafirleri ağırlayan Zekiye ve Ümit’in duruşu ve zafer kazanmış bir komutan gibi etrafta balonlarını küçük çocuklara satan baloncu… Hepsi, günün diğer dünyalara doğru ilerlediği, Yeni Karpuzlu’ya gece çökerken, yaşam adına kıpır kıpır, değerli bir heyecanın içindeydiler…
Doğduğum topraklara hep barışık gelmenin huzuru, hiçbir sözcükle anlatılmayacağını biliyorum… Ama fakat ve lakin-siz bir dünya özlemiyle, bütün cehaletime rağmen, insanca yaşayıp sadece hüzünlü halleri değil, mutluluğun olduğu, saadet pınarlarının aktığı zamanların da kıymetini bilip anlamak; yaşama ait olan insan tarafına düşen bir borcun da ödenmesidir diye düşünüyorum.
Yeni Karpuzlu mutlu düğün gecesinden geriye çok değerli anılar kaldı. Gördüm ki Modern Türk kadınları, modern Türk erkekleri; yemesini de, içmesini de, eğlenmesini de çok iyi biliyor. Orkestra ve sanatçı şarkısını söylerken, alanın genişliği, düzen ve hizmetin çok iyi oluşu, birkaç yudum içkinin verdiği lezzet bir yana, barışçıl insanların yakınlarında, onlarla yan yana olup çok çabuk gecen ömre bir yeni anı ve değer eklemenin kıvancı bir yana…
Tuğba ve Atahan; mutluluğunuz daim olsun… Zekiye Sezer ve Ümit Sezer; bir akrabayı hatırlamanın, onurlandırmanın ve mutluluğunuzu paylaşma samimiyeti için, teşekkürü borç biliyorum…
Güven SERİN
2 yorum:
Ne güzel, çok kıymetli yaşanan an ve anılar. Nicelerini diliyorum Güven, teşekkürler bize de yaşattığın için.
Duyarlılığın için ben teşekkür ediyorum Arzu Öğretmenim; sağ olun..
Yorum Gönder