GÜZ
BÜLBÜLÜ
Ötüyor hiç ara vermeden
Gözleri, kalbi, umutları mavi
Güz mevsimi sanıyor Zemheri
zamanını
Şakıyor, gençlik mevsimleri
gibi
Davet ediyor insanları;
insanlara
Ötüyor hiç ara vermeden
Gözleri, kalbi, umutları mavi
Bir güz bülbülü,
Dokuyor ilmek ilmek;
Elleri, yüreği, düşleri mavi
Mevsim Ocak on üç
Gün Salı’dan bir önceki
Dışarıda saf beyazlık;
Geceden kalan.
Biraz ötede bir kadın
Seviniyor küçük şeylerin mavi
bakışına
Hemşire diyor;
Geliyor odasına
Seviniyor, hastanenin temiz
oluşuna
Sanki tapusunu almışçasına
Gülüyor; gözleri mavi, yüreği,
Umutları, düşleri masmavi…
13 Ocak günü annem HATİCİ SERİN için yazıldı. Bugün NKÜ Hastanesine yarınki ameliyat için yattı. Ona adanmıştır…
Ameliyatında emeği geçen BÜTÜN sağlık personeline en içten saygı ve minnet duygularımı ifade etmeyi borç biliyorum…
Güven SERİN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder