CHARLE CHAPLİN
----------------
Bazı insanlar
güldürmeye adanmıştır. Genetiği, mizacı, yazgısı eninde sonunda; acıları katmer
katmerken, o güldürmeye adanmıştır. Belki bir kurban… Veya bir aziz, derviş…
Böyle bir sahne
yaşanıyor Chaplin’in olduğu yerde;
“Benim yaşıma gelince, hayata dört kolla sarılacaksın!
Niye?
Oyunun bu sahnesinde, yaşam bir alışkanlık oluyor.”
İntihar etmeyi başaramamış,
hayata küsmüş bir sanatçıya sesleniştir, olgun yaşa gelmiş erkeğin içindekiler.
Yaşamı yorumlayışı, algılayışıdır. Birkaç sözcükte yaşamı anlatışıdır; anlamak isteyen,
bir parça yaşam yeşermesi olanlara iyi de gelir…
Güven Serin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder