SANTİMANTAL-İÇLİ KİŞİ
----------------------------------
Öğretilerin; yani kitapların,
kitaplara can katan yazar, şair, filozof, ilim insanlarının sundukları karşısında,
yetmeyecek ömrün hüznünü yaşıyorum. Ne büyük bir akış; var ediş, düşünce
eylemleri…
Bugün bir, hatta
birkaç kelime ve deyim daha öğrendim. Ne yazık ki günlük hayatımızda kullanma,
kritik yapma alışkanlıklarımız, imkânlarımız az olduğundan; öğretilerin büyük
çoğunluğu unutulup gidiyor.
Yine de
heyecanlıyım. Santimantal kişinin, içli, duygulu kişi olduğunu biliyorum artık.
İrlanda edebiyatının, İrlanda kültürünün kendi yazarlarının anlatım ve halk
dilleri açısından bize yakın olduğunu da hayret ederek öğreniyorum.
Halk dilinde bir
söylem vardır; ikinciye evleneceklere; “ Sakan ah; dul bir kadının eski eşi
imam ise evlenme!” Bunun ne anlama geldiğini tam olarak, dile getirmesek de,
herkes aşağı yukarı biliyor.
İrlanda kültüründe
ise aynı söylem papazların başına geliyor. Şu sunuma, değerlendirmeye bir bakın
hele;
“ Dillerimiz öyle
dışarı çıkmıştı ki; tıpkı bir fırt çekmek için yanıp tutuşan abazan papazların
dilleri gibi üç karış dışarıya uzanmıştı.”
Görünmezi, bilindiği
halde, dile getirilmeyen gerçekleri, bir şekilde halk; kendi çeşitlemesini,
mizahla, şakayla, kalıcı hale getiriyor.
Abazan Papaz’ın anlatımı,
çok yakın bir süre önce dinlediğim bir başka abazanlığı pekiştirmeme yardımcı
oldu. Hızla büyüyen kurumlarımızdan; eğitim dünyalarımızdan birisi. Oraya iş yapan,
orasıyla içli dışlı bir arkadaşımın anlatımı karşısında; şaşırmadım dersem
yalan olur…
Halkın değişiyle;
koskoca adamlar; gördükleri her dişinin peşinden koşuyor; yani, abazanlık niyetiyle
göle maya çalıyor. Keşke hoca Nasrettin gibi bir maya işi olsa! Gülerdik… Bu
hale ancak ağlamak gerekiyor.
Bunca imkân, iletişim çeşidi, sosyallik dururken, ilk gülümseyişe,
ilki görüşe; bir çağrı abazanlığı yapmak; Santimantal; yani içli insanları
üzüyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder