2 Kasım 2010 Salı

DÜŞ İLE GERÇEK

Kamera; Güven  Dupnisa Mağara Civarı-Kırklareli

Kamera; Güven   Istranca(Yıldız) Dağları-Ormanları

 Dere yatağı öyle genişti ki, bazı aylar, bir ırmak,
bir nehir çağlamış buralardan...

DÜŞ İLE GERÇEK



Sesin ırmak oldu aktı kıtadan kıtaya.
Gün çoktan ilerlemiş batıya.
Sen, akıyordun koşulsuz; denize,
Sınırsız göğe…

Ben bir düşün orta yerinde.
Sen dokunuyorsun düş, gerçek diye!
Evrensel ahlak kendi yasalarıyla
Kutsuyordu ona sığınmış bedenleri.

Elledim önce. Sonra, dokunup, kokladım.
Düşün, gerçek olan bedenine imrendim,
Yaşlı ağaçların şahitliğinde…
Bir tarafım kuzeye, bir tarafım güneye.

Gıpta ettim koşulsuz bedenlerin
Korkusuzluklarını korkular ile dengelediler
Diye!

Rüyanın var olan bedenleri, gölgelerin içinden
Sıyrıldılar.
Bellidir, tabiatın seçilmiş ruhları, gerçek ile
Düş arasında bir oyun oynuyorlar…
Adı, sevgi ile beslenen, düş ve gerçeğin
Oyunu…

Güven






2 yorum:

Adsız dedi ki...

İçimize sığdıramadığımız mutluluklarımızı, düşden öte gitmiyecek sandığımız gerçekleri
kokularıyla, tüm güzelliğiyle
ellerimizde hissetmek muhteşem olmalı ve de şiirler de buram, buram sevgi kokması..Kutlarım
her tür yazıya, şiire hakkını
veren kalemi..Sevgiler, selamlar..

GÜVEN SERİN dedi ki...

Teşekkürler Ege. Saygı ve sevgilerimi sunarım size. İnsan duygularını tanıdıkça, kendinin soylu gerçekleri ile yüzleştikçe görüğü, dinlediği, kokladığı bir çok yaşanmışlığın da kalemi oluyor...