BİR MAVİ KUŞ
Yazmayı, içmeyi ve
seksi en yüce şey kabul eden Charles Bukowski birçok insanın içinde ki mavi
kuştan söz ediyor bir şiirinde. Öldürmeyip, ama her gün ölümlerden ölüm beğen,
dediğimiz kendi bedenimiz ve ruhumuza olan eziyetin de sembolü olabilir bu
şiir;
Bir mavi kuş var yüreğimde çıkmaya can atan
Ama ben ondan güçlüyüm
Kal diyorum ona
Kimsenin seni görmesine izin veremem
Bir mavi kuş var yüreğimde çıkmaya can atan
Viski döküyorum üzerine
Ve sigara dumanına boğuyorum
Fahişeler, barmenler ve bakkal çırakları
Hiçbir zaman bilmiyorlar onun orada olduğunu
Bir mavi kuş var yüreğimde çıkmaya can atan
Ama ben ondan güçlüyüm
Yat lan aşağıya diyorum ona
Ocağıma incir ağacı mı dikmen niyetin?
Avrupa da ki kitap satışlarını sabote etmek mi?
Bir mavi kuş var yüreğimde çıkmaya can atan
Ama zekiyim,
Sadece geceleri izin veriyorum çıkmasına,
Herkes yattıktan sonra
Orada olduğunu biliyorum derim ona,
Kederlenme artık
Sonra yerine koyarım yine
Tamamen ölmesine izin vermiyorum
Ver birlikte uyuyoruz gizli antlaşmamız la
Ve insanı ağlatacak kadar güzel
Ama ben ağlamam
Ya siz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder