DAYICIĞIM ŞAPKA YAKIŞMIŞ SANA

Kamera; Güven   KADIKÖY-İSTANBUL

 Güneş ve deniz; canlı hayatının varoluşuna

tanıklık yapan iki güzel şey; SEVİYORUM SİZİ.

Bir gün daha geceye,bir gece de güne devroluyor.

DAYICIĞIM ŞAPKA YAKIŞMIŞ SANA

 Tekirdağ’ın bütün yeraltı hazinelerinden sorumlu Hazineci Başı Mehmet Paşa her zamanki gibi şehir turundaydı. Sevdiği, şakalaştığı insanları kendi dünyasına çekip, onun gerçek gibi anlattığı masallara inanmanız hatta içine düşmeniz an meselesidir.

 Hazineci Başı Mehmet Paşa matematiği ve hayal dünyası oldukça iyi olan bildiğimiz soylu doğu insan tiplerinden birisidir. Onu tanıdım tanıyalı, dinlediğim hazine muhabbetleri insan denen bütün canlıları titretecek kadar büyük ve ihtişamlıdır…

 Hazineci Başı Mehmet Paşa, ona göre bulduğu hatta kuruşu kuruşuna hesabını yaptığı hazine tılsımlıdır. Mağara ağzına kadar hazine ile doludur. Ama tılsımı bilemezsin onu dışarı çıkaramazsın. Çıkarırsan öteki dünyayı hazinesiz boylarsın!

 İçinde kaç ton altın, kaç kg olduğu bugünkü piyasa değeri onun üstün zekâsı sayesinde bilinmektedir. Bu hikâye dilden dile dolaşır, nice insanın hayal dünyasını perişan eder…

Hazineci Mehmet Paşa ile karşı karşıya geldiğimiz cadde de yine onun tanıdık seslenişi ile

“ Dayıcığım şapka yakışmış sana.” Yıllardır taşıdığım kasketi yeni görüyormuş gibi konuya girdikten sonra;

“ Yakında hazine çıkıyor. Bütün kapılar açılacak.” Ne kadar çıkacağı, kaç ton ve kaç katrilyon olduğunu da en hassas adalet bekçisi ağzı ile söyledi. Elbet her zamanki bonkör keşiş ağzı ile benim payımı da söyleyerek ağzımı, yüzümü sulandırdı.

 Hazineci Başı Mehmet Paşa’nın hazine ile ilgili söyledikleri yanımızdan geçen ve onu tanımayanları baştan aşağıya, aşağıdan yukarıya bir şekilde sarstığı gün gibi belli oldu. Büyük hazineyi, tonajını, katrilyon değerindeki büyüklüğünü duyanın başı dönüyor. Zaten Hazineci Başının da istediği bu baş dönmesidir. Avını sersemleten elektrik yüklü balıklar gibi önce elektriği verip sersemletiyor, sonra da o günün nafakasını alma girişimini insan denen canlının en nazik üslubu, en kurnaz siyaseti ile ince bir dantel ustası zarafeti ile yapıyor.

 Ülke insanımın hazine merakı, köşeyi dönme aşkı gün gibi ortadadır. Zaten bu hazine merakı yüzünden de üretim üstünlüğü, dünyaya öncü olma gibi icat yarışı içindeki geriliğimiz de sırf bu hazine merakları yüzündendir.

 Dağlarda, tepelerde gezerken rastladığım büyük-küçük çukurlar hep hazine meraklılarının bol hülyaları yüzündendir. Öyle çukurlara denk geldim ki taş kadar sert olan toprak parçası bile kazılmış. Kim hangi sarayların, katların, yatların rüyaları vardı o çukura vurulan ilk kazmanın seslerinde…

 1950’li yıllarda da hazine rüyaları gördük. 1980’li yıllarda da hazine rüyaları, düşleri görüp kurduk. 1990’lı yıllarda hazineyi bir kadın başbakan sunmak istedi bize; bilmem kaç anahtarımız olacaktı. Oldu da, anahtarlarımız oldu olmasına ama halk baştan aşağı sarsılıp, tüten ocaklar tütmez, ışığı yanan evlerin ışığı çoktan soylu karanlıklara teslim oldu.

 Hazineci Mehmet Paşa bildik haberini verdikten sonra, yanımızda bize kulak misafiri olanların yaşam heyecanını arttırarak yoluna devam etti. Hızlı, çevik ve akıl dolu adımları ile gülümseme bir maskeden çok ona ait bir gerçek yüz görüntüsünde caddeden aşağılara doğru, başka inanmak, gülmek, dinlemek isteyenlere anlatacak hazine hikâyesini de yanında götürdü.

 Hazineci Mehmet Paşa belki de paşa olup da en mutlu olanlardandır. Apoletleri olmadığı için kimse onla uğraşmaz. Derin Devlet işlerine karışacak kadar ön sıralarda olmadı; olmaya da niyeti yok.

 Onun bir tek düşü var; hiçbir zaman çıkmayacak tılsımlı olan hazinesinin kaç ton ve kaç katrilyon olduğunu söyleye söyleye bu şehrin hazine destanını kültürleştirmek; nesilden nesle aktarmak.

 Hazineci Mehmet Paşa giderken gülümsüyordu; muhtemelen bugünkü şarap, bira nafakası da çıkmış, bir de sigara almaya para buldu mu hazineyi çıkarmış, tılsımı çözmüş kadar mutlu bir insan mutluluklarını yıldızlar gibi tüm şehre; hatta ülkeye, hatta ve hatta dünyaya; evrene yayacak…


 Güven Serin