AKIL SATICI

Kamera; Güven - BOZCAADA

Bedenimin yanımda, ruhumun sıkça

adayı turladığı güzel diyarı özlemişem

ben. :))

Taş evleri, taş sokakları, küçük tepeleri, liman

girişindeki yaşlı kaleyi...

Kamera; Güven Bozcaada Kalesi

Unutamadığım güzel, bakımlı kalelerden birisi.

İçindeki genişlik,katmanlar size yerleşmiş

karakter katmanlarını harekete geçiriyor..))

O an ; haylaz bir çocuksunuz siz :))

AKIL SATICI

Sanırım aklın, bilginin en bol olduğu zamanlarda yaşıyoruz. Akıl ve bilgi; internette kıyamet gibi. İnanın dostlar; bilgiden, akıldan sıkılacağım dünyada aklıma gelmezdi. Hani büyük çoğunluğun üye olduğu, dünya çapında face diye bir site var. Bir dakikada binlerce, milyonlarca bilgi-akılın aktığı site. Bilgilerin akışını takip etmeniz mümkünü yok. Bazı bilgilere, videolara yanıp tutuşur ama diğerleri kafanızı o kadar karıştırır ki; yanıp tutuştuğunuz; bilgi ve akla sıra gelmeden uçup gider.

Bilginin aklın kıyamet gibi yığıldığı, yarılmış göklerin yağmuru gibi salındığı bu zamanda; bir Pazar sabahı; bilge ve yaşlı bir adamın sesiyle uyansak ve o yanık sesli bilge yaşlı adamın seslenişine kulak versek; “ Akıl satıcı geldi, hanım, akıl satıcı geldi beyim.” deyişine şaşkın bakışlarla onu fark etsek! Bu kadar çok aklın, bilginin yanında, elindeki söğüt ağacı dalından yapılmış sepetiyle, içi akıl dolu bir adamın sokakta; şiir dinletisi içinde seslenişine ne yapardık acaba.

Yaşlı, bilge akıl satıcıya kaç kişi “buyur gel, bana biraz akıl ver.” derdi. Sanırım yaşlı akıl satıcının tüm akılları elde kalırdı diye düşünüyor olmalısınız. Ama ben böyle düşünmüyorum. Bu kadar bilgi ve aklın bol olduğu, kıyamet gibi yağdığı zamanda; akıl ve bilgi sıkıntısı çeken o kadar çok insan var ki! Artık ilaç sanayi de, doktorlar da, hukukçular da asla ama asla üzülmesin. Çünkü onların işleri asla bitmez. Ne hastalarımız, ne yaşanacak hukuksal olaylarımız azalacaktır bu saatten sonra.

Nasıl ki kıyamet gibi akıl ve bilgi yağıyorsa; kıyamet gibi de, hasta çoğalıyor. İnsan ilişkilerinden, borçlanmalarından, öfkelerinden kaynaklanan olaylar; yatağından fışkırmış yanardağı gibi ortalığı yakıyor.

Yaşlı bilge akılcı adam; en çok hangi akılları satardı ben bunu merak ediyorum. Muhtemelen; en çok sorulan soru; “ Ne olacak bu ülkenin hali” sorusu olacaktır. Kendimizi kurtarmadığımız ve kendimize yetmediğimiz tüm zamanlarda hep merak ettiğimiz; “ Ülke ve ülke insanları “ olmuştur. Nedense tüm yenilikler, ayıplar, utanmalar, sıkılmalar; hep kendi önemsediğimiz ülkemiz, devletimiz içindir. Ama gel gelelim, ülkeyi, toplumu sağlıklı ve güler yüzlü yapacak birey; yani bizler; ÖNEMLİ değilizdir.

Siz önemlisiniz, diyenlere inanmayın sakın. Zaten hoş inansanız da, görünen köy ortada! Bilginin, aklın kıyamet gibi yağdığı bu zamanda; ne hikmetse, eğitimin, öğrenimin, sanatın bu yağışlardan gerekli beslenmeyi yapmadığına tanık oluyoruz. Eğer böyle olmasaydı, aklın ve bilginin harika kıyameti; çoktan gerçek eğitimlere geçmemizi sağlardı. Dershane eğitim altında aldatılan, inletilen çocuklarımıza; acımıyorum bile artık. Onların oyalanacağı, kandırılmışlıklarını hafifleten; internetleri, oyunları, bol argolu sinemaları var. Ve sürekli yarım kalan aslında hiç yaşanmamış aşkları var…

Yaşlı bilge akıl satıcı Arnavut taşlı sokakları gezerken ve “ Akılcı geldi hanım, beyim” derken istenecek diğer akıllardan birisi de; “ Akılca amca, bize çok para ver. Bizi zengin edecek aklı hemen söyle.” diyenler olacaktır.

Uykuyu ve uyuklamayı seven soylu şehrimin asil insanları; ilk zamanlarda beğenmedikleri, demode buldukları yaşlı bilge akıl satıcının para kazandıran akıllarını görünce; bir birlerini çiğner geçerler miydi acaba? Öyle sanıyorum; akıl satan yaşlı bilgenin; sepetini, kolunu, bacağını, üstündeki eşyaları bile; akıl ve zenginlik adına yok ederlerdi. Yaşlı bilge, kutsanır, kutsal bir eşya gibi evlerin başköşesinde tutulurdu. Sanırım her şey zenginliğin soylu düşleri adına yapılırdı. Hiç kimsenin kötü bir niyeti yoktur. Ve sanıyorum ki zenginliği isteyen her kişi, akıl satan yaşlı bilgeye akıl için saldıran her kişi; sadece kendi için değil; insanlık için de zengin olmak isteyecektir.

Fakat zengin olma akılları için yaşlı bilgeye saldırırlarken; yaşlı bilge ; “ Durun kardaşlarım, evlatlarım, zekâsı bol olan tırlatmış halkım; durun biraz” diye seslense onu duyan ve duran olur mu hiç? Olmaz elbet olmaz.

Sarıyer İstanbul yakınlarında Telli Baba diye bir türbe var. Meraktan ve belki bir akıl satın alma isteğinden dolayı bir gün bende girdim o yeraltında olan türbeye. İndiğim her basamak, ne kutsal bir havayı, ne de bilgiyi getiriyordu bana. Ama merak bu ya; ben de diğer inen, üstü başı şık beyler hanımlar gibi indim türbenin bulunduğu küçük mekâna.

Telli Baba türbesi; tam bir ticarethane gibi işliyordu. Girişteki küçük oda; paraların güya gönülden bırakıldığı yerdi. Öyle ya; Telli Baba, durduk yerde akıl verip, evlenemeyen kızları, işi olmayan ve para kazanmak isteyen işsizleri ihya ediyormuş.

Telli Baba’nın türbesinin bulunduğu odaya geçtiğimde şaşkına döndüm. Genç kızların yanında, oldukça bakımlı şık anneler; bir ellerinde makas; Telli Baba’nın kolunu, kanadını keser gibi üzerinde bulunan duvaktan, örtüden parça kesiyorlar.

Telli Baba’nın türbe bekçisine sordum; “ Ne iştir bu amca?” O da cevap verdi; “ Evladım, sadece duvağı kesseler sorun yok. Buraya örtü yetiştiremiyorum.” dedi.

Fakat Telli Baba’nın bekçisinin kasa niyetine kullandığı bağış sandığına baktığımda, örtü ve duvak almaktan çok öte kazancı olduğunu gördüm. İçim rahatladı. Adamcağız aç kalırdı sonra.

Sanırım, medet umanların, bekâr ve işsiz kalanların duymak isteyeceği somut hiçbir akıl olamaz bu ülkede. Biz ne ararsak; hep soyutta arıyoruz. Tekel işçilerinin, eczacıların isteklerini bile salya saçan ağızlarla karşılayıp, karın ağrıları çekmedik mi? Acımaları, merhamet edişleri hep ne hikmetse sıcacık evlerimizden yapmıyor muyuz?

Hani, bunca aklın, bilginin aktığı ve teknolojinin tırlattığı bu anda; sivil dernekler, vakıflar, aristokrasi, bilge ve bilgili cahiller; hani neredesiniz?

Şimdi bu akıl kıyametinde, bilgi bombardımanında gel de koca Kanuniyi hatırlama; “ Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi.Olmaya cihanda bir nefes sıhhat gibi.”

Güven