GANOS-IŞIKLAR DAĞLARINA YAZ GELMİŞ

 

Kamera; Güven Ganoslar...

                              GANOS-IŞIKLAR DAĞLARINA YAZ GELMİŞ

 

   Şehrimizin denize paralel uzanan Ganoslar diyarı her mevsim ayrı gösteri içindedir. İnsanla oyun oynar görünür; vaktini yakaladığınızda, uzaktan bakıp, gölgeler, bulutlar ve güneş, el ele tutuştuğunda Kaf Daları masalları gelir aklınıza…

   Derin siluetleri-karaltıları gizemlidir. Hele bir de şafak vakti bakıyorsanız, daha gizemli bir hal içindedir. Tıpkı, gün batımında, gecenin saf ve koyu karanlığına karışıyorken görünen manzaraları gibi…

   Ganos Dağları’nın henüz kıymeti anlaşılmamış, eşsiz güzelliğini turizmle buluşturamamışız… Aklı başında yöneticilere burasının Nevşehir ile yarışacağını söylediğimde, gözlerindeki uzaklık, Ağrı Dağı efsanesinin uzaklığından bile öte gidiyor.

   Tekirdağ Kumbağ’dan Ganoslar üzerinden Gelibolu’na kadar akıp giden coğrafya, tam manasıyla balon turizmine, at, yürüyüş, gemi turizmine çok uygunken, bunu halen anlayamayanlar, buranın turizmini;  “Gözleme satışı!” sananlar, baştan beri aldanışın en soylu hallerini yaşamaktadırlar…

   Ganos-Işıklar Dağları ile neredeyse 16 yıl önce tanıştım. Yunus Usta sayesinde başlayan bu yolculuk, hiç ara vermeden devam etti. Fikir sanatı ve yazı dünyasının bileşenleriyle gittiğim, gördüğüm yerlere dikkat çekmeyi, en değerli bir anlatı, duyuru olarak kabul ettim…

   Haziran’ın ikinci haftası aradığım arkadaşlarım; Yunus Usta, Lokman Bey ve Bülent Yorulmaz, üç bölüme ayırdığımız Ganoslar yolculuğunu ( Şafak Yürüyüş, Gece Kampı, Gündüz Kampı) gündüz kampı fikrini kabul ettiler.

   Köylerimizi, kasabalarımızı ve şehirlerimizi, bu yerleşim alanlarının yakınında bulunan dağları, ormanları, vadileri ve tarihi alanları görme bilincim şu sözcük ile her daim kesişmiş vaziyettedir; “ Kültür”

   Kültür denen şey sadece geçmişe ait bir oluşum-varlık değil; tüm zamanlara ait, canlıyı özel kılan, onun özgün yapısına ait çok değerli bir enerji, yaşama ve yaşatma biçimidir… Hal böyle olunca, yalnız yaptığım geziler, yürüyüşler hariç, arkadaşlarımla çıkacağım her türlü kamp, yürüyüş, yolculuk, daima “Gönüllülük” esasları içinde başlar ve biter…

   Neden gönüllük? Derseniz söyleyeyim atalarımızın söylediği bir sözü; “ Zorla koyunlara giden köpek, kurt getirir.” Böyledir, gönülsüz olan yolculuğa çıkarılması. Gereksiz, tehlikeli ve yok edicidir…

  Sırf bu yüzden, Dağlara olan yolculuğumuz 16 yıl önce başladığı vakit Yunus Usta ile şu sözlü kararı aldık; “ Çekirdek kadromuzu her daim küçük tutup koruyalım.” Kısacası, hiç kimse bile gelmediği vakitler, Yunus Usta ve ben, Şafak yürüyüşlerinden tutun da gece kamplarına kadar bir sürü yolculuk yaptık…

  Yolculuklar değerlidir. Buda, yolculuğa çıkmadan önce neleri feda ettiğini bir bilsek, bazılarımız ona öfke duyacaktır. Buda, kendi aydınlanmasının, yaşam ile ölüm arasındaki ince çizgiyi kavrama iradesinin yolculuklardan geçeceğini çok iyi biliyordu. Bu yüzden, dünyevi olanın ötesine, bugün 500 milyon insanın inandığı Budizm yolculuğuna yürüdü…

  Sokrates’in yolculuğu başkadır; söz sanatına, gençlere bağımlı ve iç içe geçmiş eşsiz bir felsefedir. O’nun felsefesini bugüne taşıyan, öğrencisi olan Platon tutunduğu şey ise yine yazı sanatından başka bir şey değildir…

   Ganos-Işıklar Dağlarına yaz gelmiş. Genelde yaz kamplarını tercih etmesek de, covid–19 yüzünden aksayan gece kapları, şafak yürüyüşleri nedeniyle beş-altı saati geçmeyen gündüz kampına razı olduk; gönüllü bir şekilde…

   Kumbağ ili Yeniköy arası, beş-altı yıl önce gece kampı yaptığımız yere geldikten sonra, yolun sağ tarafında bulunan orman-tarla yoluna saptık. Sadece manzara izleme, küçük yürüyüş ve yemek üzerine kurulacak kamp ateşi ve meşe ağacı gölgesi; denize, adalara ve Şarköy açıklarına uzanan derin bir manzara ile çevrelenmiş yerdeydik…

   Çiçekler, bitkiler yakın zamanda düşen yağmurların ve güneşin yardımıyla, yaşama renk, kokuların şöleni sunmaktaydılar. Katırtırnakları, ardıçlar, kantaronlar, kekikler ve karşı dağlarda kendi yeşilliği, topluluğu içinde çok özel görünen ıhlamur ağaçları…

   Ganoslar-Işıklar Dağlarına veya Istranca-Yıldız Dağları olsun; ateşin, sofranın, sohbetin veya yürüyüşlerdeki manzaranın karşısında hissettiklerim şunlardır;

   “ Yaşam denen kutsiyet, sadece bir yudum kadar zaman dilimi içinde geçen bir ömür, bizden öncekilerin yaptığı gibi, var ile yok arasında gidip gelmelerden başka bir şey değil… Bilincimiz, irademiz, içgüdülerin baskısı altında çırpınırken, durdurulamayan zamanın en büyük eksiği; yepyeni anılar yapamamak…

    En basit hareket ve gezi; yeni doğacak bir anı, akış, değişim, dönüşümdür… Hele bir de yakınınızda arkadaşlarınız, yaşadıklarınızı anlatacağınız bir gazeteniz, gazete köşeniz varsa; değmen benim gamlı keyfime…”

  Laf aramızda dostlarım; Ganos Dağları’na yaz gelmiş… Ardıçların, meşelerin, ıhlamurların, fıstık çamlarının, göknarların kekiklerin, adaçaylarının, her saat farklı görünen dağ tepelerin, vadilerin olduğu diyara yaz, yeniden gelmiş…

Güven SERİN