BU İŞ DAHA BİTMEDİ

BU İŞ DAHA BİTMEDİ

-------------------------

  Ahmet Cemal,5 Haziran gazete köşesinde, yine onu;o büyük hissiyatın yorgun bedeninin seslenişi;tıpkı beş yıl önce çevirisin yaptığı Hermanh Broch’in Vergilius’un Ölümünü anlatan eserde ki Vergilius’un son on sekiz saat üzerine anlatılan büyük destanın,kendisine süzülen,kendisinin de bu destanda yer alacak bir karakter olduğunu anlatan duygusallıkta,tarihe bir parça iz kalıp,anılma yürekliliğiyle not düşmüş.

 Bu iş daha bitmedi, diyor Ahmet Cemal. Bir hastalığın daha atlatıldığını, yapılması gerekenlerin, anlatılması lazım gelen hikâyelerin olduğunu yazıyor.

  Bu sefer o büyük destan, yüce eserden söz etmiyor. Romalı komutan Augustos’un emriyle İtalya’ya getirilen Latin Şairin son saatlerinde anlattığı o büyük hikâye yerine yakın zamanın hikâyesini anlatıyor Ahmet Cemal.

  18 yaşında faşistler tarafından kurşuna dizilen Federico Garcia Lorca’yı dillendiriyor, yorgun bedeninin ona geri verilen saatleri, günleri; belki yılları hatırına. Kendi anlatımıyla Cemal’in; “Bu yıl ölümün kıyılarına üç kez yolculuk yaptım.” Diyecek kadar edebi cesaret, belki duygusal bir yakınlaşma okuyucuyla; bir edebi vedalaşmanın; hiçbir zaman tamamlanamayacak insan tokluğunun aktarımı…

  Federico Garcia Lorca, kim bilir kaç kurşunla öldürüldü? Sanata dair bir tek sözcüğü dahi öldüremeyen kurşunlar, zanaat ve sanatı ortaya çıkartan insanı öldürmeyi öteden beri sever. Bu ölüm, öldürmedir, yaralayan, yok eden sanatı; tıpkı, yok edilirken, var olacağının kanıtı, dilden dile, hikâyeden hikâyeye aktarılacağının ateşinin meş'alesinin de aynı anda yakıldığı gibi…

  Ahmet Cemale; Vergilius’un dünya zamanıyla 2050 yıl önce yaşamış ruhuna, edebi sanatına sımsıkı tutunmuş yazara; uzun ömür, sıhhat diliyorum. Dünyevi yalnızlığını, o büyük ışıltılı evrenle dengelediğini biliyorum.

Güven Serin